Oczekuje się, że rosnąca świadomość w zakresie zrównoważonego rozwoju środowiska i wykorzystania ekologicznych materiałów w produkcji wykładzin dywanowych będzie napędzać rynek zrównoważonych wykładzin w rolce, a także płytek dywanowych. Producenci koncentrują się na oferowaniu produktów przyjaznych dla środowiska, aby sprostać zmieniającym się preferencjom konsumentów w zakresie niedrogich, ekologicznych i zrównoważonych opcji podłogowych.
Przemysł dywanowy jest już dostosowany do przemysłu tekstylnego z wykorzystaniem przędz, biopochodnych, ale także wielu opartych na paliwach kopalnych, takich jak PP, PET, PE i PA. Recykling tych przędz może być prowadzony w tych samych zakładach recyklingu, które są tworzone dla większego przemysłu tekstylnego (odzież, aparaty, tapicerka).
Największym wyzwaniem może być zastosowanie wykładziny z jednego materiału. Wiąże się to z pewnymi wyzwaniami, ponieważ w przypadku wielu tekstyliów, w tym tekstyliów technicznych, wytrzymałość produktu pochodzi z kompozytów. Kompozyty są zazwyczaj materiałami złożonymi.
Wykładziny dywanowe składają się głównie ze spoiwa, warstwy nośnej (takiej jak podkład) i drugiej warstwy nośnej. Zazwyczaj w Europie jako spoiwo stosuje się butadien styrenu. Styren butadien jest sieciującym, nietermoplastycznym polimerem. Te właściwości sprawiają, że bardzo trudno jest poddać recyklingowi sam materiał lub oddzielić włókna wykładziny od podkładu. Włókna dywanowe są najbardziej wartościowym produktem dywanu, a pierwszym celem dla firm zajmujących się recyklingiem byłoby pozyskanie tych włókien w procesie recyklingu.
Zazwyczaj spoiwo VAE jest dobrze rozpuszczalne i termoplastyczne, co umożliwia oddzielenie dywanów od oryginalnych surowców, takich jak przędze, spoiwo i wypełniacz. Co więcej, VAE jest termoplastyczny i może być poddawany recyklingowi mechanicznemu.